De zelfstandige en onafhankelijke vrouw reist met gemak in haar eentje de hele wereld over.
Dat gevoel krijg ik als ik social media moet geloven, maar volgens mij is de werkelijkheid iets genuanceerder.
Alleen reizen voor vrouwen is helemaal geen vanzelfsprekendheid, sterker nog, de meeste gaan liever met partner, vriendin of familie op pad.
Dat ervaar ik zelf bij het organiseren van mijn retreats.
Toch heeft alleen reizen ook echt z’n voordelen. In deze blog wil ik je mijn ervaring en advies hierover delen.
In mijn tienerjaren ging ik graag op pad, wel met vriendinnen natuurlijk. Het liefst naar een plek waar ‘feest’ centraal stond.
Maar naarmate ik ouder werd en mijn vriendinnen een relatie kregen was het steeds lastiger om een reismaatje te vinden die dezelfde verwachtingen van een vakantie had en ook nog eens in dezelfde periode weg kon.
Toen ik eind twintig was gingen er steeds meer mensen in mijn omgeving backpacken. Wat ik me daar precies bij voor moest stellen wist ik niet. Ja, iets met een rugzak in landen waar de gemiddelde all-inlcusive toerist niet komt. Je slaapt in hostels en ontmoet andere jongeren van over de hele wereld.
Dit klonk als een fantastisch avontuur waar ik helemaal klaar voor was en wat ik alleen aan zou gaan. Diep van binnen vond ik het doodeng, maar de gedachte dat ik achteraf kon zeggen dat ik alleen door Azië had gereisd stimuleerde mij om te gaan.
28 Jaar was ik en had het plan om 2 maanden alleen te gaan backpacken. Ok, de eerste twee weken ging er een vriendin mee, dan kon ik samen met iemand wennen en zien hoe het werkt.
Maar het toeval wilde dat er de vriendin van een vriend van mij precies dezelfde plannen had, in dezelfde periode naar dezelfde landen. Dan was het toch veel gezelliger om samen te gaan?
En zo geschiedde, na de eerste twee weken vertrok mijn vriendin terug naar Nederland. Ik was vier dagen alleen en de volgende reisgenoot stond op het vliegveld. 3 weken ben ik met haar samen verder gereisd. En ook de laatste twee weken van mijn backpack avontuur ben ik niet alleen geweest. De relatie van een vriendin was verbroken en zij kon wel een vakantie gebruiken, dus vloog zij naar Thailand om mij de laatste twee weken van mijn trip te vergezellen.
Eindstand: Van de 60 dagen ben ik slechts 4 alleen geweest, niet echt een solo travel avontuur zoals ik had bedacht. Maar het begin was er en hoewel ik toen gezelschap absoluut het leukste vond, heb ik die 4 dagen alleen ook genoten van alleen zijn in een vreemde wereld.
Mijn tweede poging om alleen op pad te gaan kwam een paar jaar later. Ik wilde dolgraag op vakantie maar er was niemand waar ik mee kon gaan.
Een simpele gedachten van wat ik leuk vond om te doen – tennissen - in combinatie met een zonnige plek hebben ervoor gezorgd dat ik een tennisreis boekte.
Ik had geen idee hoe de groepssamenstelling zou zijn, maar in mijn hoofd kon het niet anders dan dat er alleen maar jonge enthousiaste tennis liefhebbers mee zouden gaan inclusief een leuke tennisleraar.
Niets van dat alles was waar. Ik was de jongste deelneemster en de meerderheid waren single mannen van 45+.
Ondanks dat de groep niet naar mijn verwachtingen was heb ik een fantastische week gehad.
Waarom? Omdat ik elke dag deed waar ik blij van werd en daarnaast had ik alle vrijheid om zelf te beslissen wat ik ging doen. Volledig ontspannen en opgeladen kwam ik terug in Nederland.
Ik heb inmiddels al een aantal jaar een relatie en wij gaan graag samen op reis om mooie herinneringen te maken. Toch ben ik twee jaar geleden weer eens alleen op pad gegaan. Dit keer naar een luxe retreat in Bali; het was een cadeau aan mijzelf omdat ik vond dat ik dat verdiend had.
Naast surflessen zat er ook wellness en yoga in het programma en was het vooral de bedoeling om te genieten van niets hoeven. Nou, dat heb ik gedaan. Een week lang met niemand rekening houden, nieuwe, gelijkgestemde vrouwen ontmoeten van over de hele wereld en nieuwe inzichten opdoen. Wat een feest!
Je kunt dus wel zeggen dat mijn ervaring met alleen reizen divers is, ik heb zeker niet maandenlang alleen over de aardbol gehobbeld, maar ik heb wel een paar keer de stap genomen om alleen te gaan. De ene keer uit noodzaak, de andere keer een hele bewuste keuze.
Wat het ook is, alleen er op uitgaan kan ik iedereen adviseren:
Je hoeft met niemand rekening te houden en kan precies doen waar jij zin in hebt
Als je iets boekt met een programma, waarbij ik er vanuit ga dat je iets kiest waar jij blij van wordt, is je dagindeling sowieso geslaagd
Door in een nieuwe groep te stappen leer je jezelf weer beter kennen, daar heb je altijd iets aan
Daarnaast kan het ook zorgen voor nieuwe leuke en interessante contacten
Als je je angst om alleen te gaan overwonnen hebt geeft je dat extra zelfvertrouwen
Of je al vaker alleen op pad bent gegaan, of voor het eerst alleen reist. Spannend blijft het altijd. Maar onthoud dat iedere stap buiten je comfortzone je laat groeien.
Bij Opgefrist doen wij er alles aan om het iedereen naar haar zin te maken, het is dan ook perfect om alleen aan deel te nemen.
De groep is klein en je bepaalt zelf je aandeel in de groep, alle keuzes hierin worden gerespecteerd. Het programma is van A tot Z verzorgd, je hoeft over niets na te denken.
Wil je meer info over onze retreats, ga dan naar www.opgefrist.com.
Liefs,
Sandra
Comentarios